Seminarium 28 listopada 2017:
Abstrakt
W swoim wystąpieniu planuję przekrojowo omówić projekt Erec szam kraj tam. Strategie
konstruowania obrazów Polski w literackich i pozaliterackich tekstach kultury o Zagładzie
Izraelskich autorów trzeciego pokolenia, który realizuję od trzech lat.
Celem projektu jest wyodrębnienie poprzez analizę przykładowych tekstów
charakterystycznych postaw twórczych oraz określenie zależności pomiędzy statusem
Zagłady w izraelskiej pamięci kolektywnej a sposobami konceptualizacji przestrzeni Polski
oraz zmianami, które zaszły na tym obszarze między dwiema powojennymi generacjami.
Motyw Polski stał się nie tylko jednym z najsilniej obciążonych znaczeniowo motywów stale
używanych przez izraelskich twórców odwołujących się do tematu Zagłady. Jest również
elementem trwale organizującym izraelską wyobraźnię zbiorową, w której pamięć
o Zagładzie z łatwością adaptują też inne dyskursy. Stan ten wyzwala szereg różnych, często
przeciwstawnych tendencji (np. powielających kształtowane instytucjonalnie wzorce
pamiętania i odrzucających je).
Postaram się wskazać obszary, na których obserwacja dynamiki, z jaką zmienia się status
Polski w izraelskiej narracji zagładowej, pozwala dostrzec szersze zjawiska zachodzące na
przestrzeni instytucjonalnie kształtowanej tożsamości zbiorowej.
mgr Jagoda Budzik
Katedra Judaistyki im. Tadeusza Taubego
Uniwersytet Wrocławski
Zakład Badań nad Tradycją Europejską
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu