Seminarium 17 maja 2016:
Abstrakt
W moim referacie chciałabym przedstawic taka interpretacje filmu László Nemesa Syn Szawła, która skupia sie wokół problemu smierci masowej. Chociaz w filmie nie ma sceny pokazujacej moment umierania ludzi w komorze gazowej, to według mnie własnie ta smierc stanowi własciwy temat Syna Szawła. Ten paradoks wynika z tego, ze ta smierc była w obozach zagłady w symbolicznym Auschwitz zupełnie niewidoczna, i to nie tylko dlatego, ze dokonywano jej w wydzielonym, niedostepnym dla zwykłych wiezniów miejscu. Jej niewidzialnosc polegała na tym, ze, zgodnie z teza Martina Heideggera, ta smierc w sensie ontologicznym przestała byc smiercia, a stała sie smiercia nieumarła przemysłowym procesem produkcji zwłok. Film Syn Szawła pokazuje te przemiane ludzi w zasób do produkcji zwłok w sposób, który w moim odczuciu przekracza granice mozliwosci jej reprezentacji, a zatem dokonuje czegos niemozliwego. Opowiadajac historie jednego bohatera, film daje wglad w mechanizm przekształcania ludzi w tryby anonimowej fabryki smierci niejako od wewnatrz. W jaki sposób dokonali tego twórcy filmu? Chciałabym to własnie zagadnienie poddac pod dyskusje w czasie seminarium.
dr Sonia Ruszkowska
Absolwentka filozofii polityki na Collegium Civitas w Warszawie,
doktorat napisała pod kierunkiem ks. prof. Macieja Bały na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszynskiego. Autorka ksiazki Kazdemu własna smierc. O przywracaniu podmiotowosci ofiarom Zagłady wydanej przez Instytut Badan Literackich. Działa jako trenerka na polu edukacji nieformalnej od 2012 roku w Forum Dialogu, od 2013 roku w Muzeum POLIN, gdzie zajmuje sie tworzeniem programów edukacyjnych, prowadzeniem warsztatów dla dzieci i młodziezy o kulturze i historii Zydów polskich. Jest członkinia Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej. Specjalizuje sie w edukacji antydyskryminacyjnej i prowadzonej metodami dramy.